Τα λιακωτά του θεού

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν διαλέξεις το δρόμο
για να πας στο φεγγάρι
να αντιστρέψεις το νόμο
για χρυσό τ` Αλωνάρη.

Θα διαγράψεις πορεία
στ` αγκάθια, στα χώματα
μην ψάξεις στην ιστορία
στα σκοτάδια, τα χρώματα.

Θα ψάχνεις την αυγή
τα ροδάμια της πλάσης
να γλυκάνεις τη πληγή
στα ποτάμια να φτάσεις.

Που μοιράζουν νερό
για τα πουλιά του κόσμου
και σταλάζουν το ιερό
στα ματάκια του τρόμου.

Να τα κάνεις αστέρια
να τα κάνεις μαλάματα
να τα κάνεις περιστέρια
να τα κάνεις, αγιάσματα.

Ψάξε να βρεις το θεό
στα μικρά της ημέρας
μην σκεφτείς, δεν μπορώ,
στην ερημιά της ξέρας.

Σαν σταλάζει το δάκρυ
ροδίσει, φωτεινή μια ακτίδα
περονιάζει βοριάς την αγάπη.
Θα γυρίσεις μια νέα σελίδα.

Ο στόχος, ψηλά, έχεις δρόμο
κι` είν τ` αγκάθια γυαλιά.
Ο δρόμος! αλλάζει το κόσμο
ειν τα στάχυα φιλιά.
κι` η αγάπη, έχει νόμο.

Ν` ανεβαίνεις ψηλότερα
στης ψυχής τα λημέρια
θα πηγαίνεις στ` ανώτερα
στης τιμής, τα δυο χέρια.

Ειν ο δρόμος πορεία
να ειν η ανηφόρα σκοπός.
Ειν ο πόνος δημιουργία
ελπιδοφόρος, θερισμός.

Υψώσου, να ατενίσεις
τα λιακωτά του θεού.
Υψώσου, να κερδίσεις
γλυκοπιοτά, του ουρανού.

14-9-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2020