Δυόσμο, μαντζουράνα, φως

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αχ! μάνα που` λεγες
πως θα γινόμουν
άλλη
Κι` εγώ το περισσότερο
σου το` δωσα
χαλάλι.

Που ναι μάνα τα γράμματα
τα χίλια τα χαρτιά μου
γράμματα τα σπουδάγματα
τα έκαψες καρδιά μου.

Και γράφω βράδυ και πρωί
πρωί και μεσημέρι
μήπως και τα` βρω μιαν αυγή
επάνω στο μαχαίρι.

Αχ! μάνα που` λεγες
τα γράμματα να μάθω
κι` ήσουν φτωχή
τόσο φτωχή
το έζησα.
Το γράφω.

Χαρτιά, να δουν τα μάτια σου
ατέλειωτες σειρές
εκείνα τα παλάτια σου
στις τόσες συμφορές.

Κοίτα να δεις τα δειλινά
γράφω για να ξεχνώ
της πλάσης τα αληθινά
γράφω, γιατί πονώ.

Κληρονομιά έχω τρανή
το ένα μου μολύβι
κι` όλο ανοίγουν οι ουρανοί
όταν κάτι με θλίβει.

Μανουσάκια να` χει η αυλή μου
δυόσμο, μαντζουράνα, φως.
Αχ! σου το` γραψα καλή μου
ειν τα γράμματα, το βιος.

26-9-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-09-2020