Στροφιλίζεσαι, σε πορφυρό δειλινό

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο λογισμός σου απόψε άσπρο φτερό
που πετάει ψηλά στων άστρων χορό.

Οι σκέψεις πουλιά, φύγανε πετάνε
κύματα μόνο, γλυκά σου μιλάνε.

Ξεχνάς εαυτόν κι` ανθρώπων δεινά
χορεύει η ψυχή σου τα δειλινά.

Κοράλια φορά σ` ασημένια αυγή
γιορτάζει, γελά, κλείνει η πληγή.

Ροδάμια κρατά του ήλιου στο χέρι
στα θεία, τα άγια, που η φύση προσφέρει.

Ξεχνάς τη θλίψη, ανθρώπων νόμους
λογισμούς, σκοτεινούς διαδρόμους.

Σαν ο Ζέφυρος αγκαλιάσει σμαράγδια
μετράει τρανούς γαλαξίες τα βράδια.

Και χορεύεις, χορεύεις, ζωής ρυθμό
σ` ένα σουίγκ, σ` ένα βάλς, σ` ένα ταγκό.

Στροφιλίζεσαι σε πορφυρό δειλινό
στα ζαφείρια, στην άμμο, σ` Αυγερινό.

Δεν ζητάς πάθη, τα έχεις δικά σου
ένα αχνάρι αφήνουν τα βήματα σου.

Σαν αδειάζει το μυαλό, μιλούν οι αισθήσεις
τρέξε ψυχή μου, τα θέλω, να ζήσεις.

Θαρ` θει πάλι Χειμώνας, μην κλαίς, μην λυπάσαι
κοχύλια, κοράλια, γαλανής θα θυμάσαι.

Να` χεις στ` αυτιά σου, το βουητό της
στα φυλλοκάρδια μαζί, το ρυθμό της.

Κι` όταν πνίγεσαι σ` ανθρώπου το πόνο
γαλάζιο! να` χεις δικό σου οξυγόνο.

Μάζεψε το ψυχή μου, μάζεψε το σπουργίτι
σαν βοτσαλάκι, μαζί για το σπίτι.

Όταν σου έρθει να κλάψεις, κοίταξε το
η ζωή δίνει δώρα, χάιδεψε το.

Να διαβούν οι καιροί, θα ξανάρθεις
χαράς! ποιήματα, μόνο να γράφεις.

29-9-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-09-2020