Ρωγμές

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είπα και σήμερα να γράψω...
μα ειν' η σκέψη αδειανή .
Μέσα μου όλα είν'αφανή...
Πού νάβρω χρώμα να τα βάψω.

Δεν έχει αντίδοτο το χάος...
σου θανατώνει το μυαλό .
Στραβό θωρείς τον αιγιαλό...
και μαύρο το ουράνιο φάος.

Είπα να ανοίξω την καρδιά μου...
όμως δεν ξέρω τι να πω.
Βρίσκομ' αλλού κι αλλού πατώ...
σαν κόκκος κινουμένης άμμου.

Δε θέλω νάβρω τι μου φταίει...
και δε με νοιάζει τελικά.
Στα πονεμένα μυστικά...
οι λόγοι είν' αμελητέοι.

Ούτε ν 'αγγίξω τα γραμμένα ...
και να τ'αλλάξω ριζικά .
Τα παραμύθια τ'αστρικά...
είναι για άνοες ραμμένα

Μα για να μείνει έστω κάτι...
θα μπω στου χρόνου τη ρωγμή.
Για όλα φθάνει μιά στιγμή...
που μοιάζουν με οφθαλμαπάτη .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2020