Τοίχος για μετωπική σύγκρουση

Δημιουργός: τυχαίος περαστικός

'' Αχ, πού 'σαι νιότη που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος ''- Κώστας Βάρναλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποτε σαν γιατρικό στον έρωτα το 'ριχνα
κάποτε όταν θύμωνα δεν έφευγα το 'δειχνα
κάποτε το ζούσα μέχρι τέλους στις νύχτες μου
η καρδιά ζεστή κι ανάδρομοι οι πλανήτες μου.

Κάποτε στους άλλους σημασία δεν έδινα
λέγαν την κακία κι εγώ σφηνάκι την έπινα
δεν ήθελα να φτάσω μα να σπάσω τον πήχη τους
κι η ευτυχία όταν άφηνα τα πάντα στην τύχη τους.

Τώρα πες μου τι έχω πάθει, τι πολεμώ
για ό,τι πίσω αφήνω η καρδιά πάει να σπάσει
κάποτε θα έβλεπα μπροστά το γκρεμό
κι ο εαυτός μου δεν θα δίσταζε να το δοκιμάσει,
τώρα πες μου τι συμβαίνει, τι προσπαθώ
τι θα ανακαλύψω αν δεν το πάω ως το τέρμα
πώς ήταν όταν ζούσα πρέπει να θυμηθώ
με τη φλόγα στο μυαλό και το ξυράφι στο δέρμα.

Κάποτε γυρνούσα με την τόλμη της νιότης μου
πίστευα στο μέλλον της αγάπης της πρώτης μου
απ' τη σκέψη μου την ίδια ποτέ δεν κρυβόμουνα
κι ένιωθα ντροπή όταν λογοκρινόμουνα.

Τώρα επήλθε τακτοποίηση στη ζωούλα μου
ποθητά ψέματα για να κοιμηθώ πούλα μου
κάποτε θα στοίχειωνα, θα αρνιόμουν την ύπνωση
θα είχα γίνει τοίχος για μετωπική σύγκρουση.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2020