λαμπεις

Δημιουργός: ferrer, Γιώργος Λ. Οικονόμου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με μάλωνες
όποτε μ ' έβλεπες αξύριστο
-τι χάλια ειν 'αυτά;
σαν παππούς είσαι..
Στο 'κανα το χατήρι
έστω και με βαριά καρδιά.
Φώτιζε το πρόσωπό σου
όταν έβγαινα απ 'το μπάνιο
-τώρα μάλιστα ,λάμπεις αντρούλη μου !
Κι αν εξακολουθώ να ξυρίζομαι
είναι γιατί θα το ' θελες εσύ
είναι για να σε δω μπροστά μου
με μάτια γελαστά
τρυφερά να με φιλάς στο μάγουλο
και να μου ψιθυρίζεις
''λάμπεις !''

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2020