Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Η πόρνη

Η πόρνη

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα από τα ποιήματα που με είχαν εντυπωσιάσει, στα νιάτα μου, ήταν η πόρνη του Βάρναλη.
Έψαξα στα άπαντά του και δεν το βρήκα.Αν δεν με απατά η μνήμη είναι το παρακάτω.
( Τους επανορθωτές της μνήμης μου ευχαριστώ εκ των προτέρων.)



Η ΠΟΡΝΗ

Εκεί στου δρόμου την γωνία
με κάποιον άλλαξε βρισιές,
και καρτερούσε μ' αγωνία
κανένα 'ψιτ' το βράδ' εψές .
Έτσ' όπως ήτανε, θυμάμαι,
της είπα:Έλα, κι αν θες, πάμε.

Επερπατήσαμε λιγάκι,
κι αυτή δεν έβγαζε μιλιά,
μονάχα στρίβοντας λιγάκι,
έφτυσε κάτω, μια σταλιά,
με μέγα πόνο και μανία
λες κι έφτυνε την κοινωνία.

Πιο πέρα χτύπησε μια πόρτα,
και μόλις μπήκαμε εκεί,
δίχως να πει μια καλησπέρα,
χωρίς χαμόγελο, σκυφτή,
έτρεξε προς την κάμαρά της
κι αμέσως μ' έκραξε κοντά της.

Το φως της λάμπας, γύρω, πέφτει
στην κάμαρα τρεμουλιαστό,
κι όπως κοιτάζω στον καθρέφτη,
μέσα στο φως το λιγοστό,
βλέμμα, θωρώ να με κοιτάζει,
τόσο θολό που με τρομάζει.

Κάνω τα χείλη μου να σμίξω
μ' εκείνα της αμαρτωλής,
μα δεν μ' αφήνει να τ' αγγίξω,
παρά με σπρώχνει με ορμή,
φωνάζοντας συγχρόνως: Μη!
Πάει στην άνομη την κλίνη
κι αρχίζει το κορμί να γδύνει.

Στάσου της είπα, μια στιγμή,
εκεί στην άκρια της κλίνης.
Πως στο φιλί μου είπες μη;
Γιατί τα χείλη δεν μου δίνεις;

Εγώ δεν είμαι σαν εκείνους
π' ως τώρα σ' έχουνε γευτεί.
Δεν μ' έφερ' η ορμή του κτήνους,
και μη ρωτήσεις το γιατί.

Μη με κοιτάζεις σαν το χάρο.
Ήρθα, φιλί για να σου πάρω.
κι άρχισε, βήχοντας να κλαίει.
Έχω χτικιό, στα στήθη, λέει.

Και μέσ' την κάμαρα την κρύα,
χαϊδεύοντάς της τα μαλλιά,
την θλιβερή της ιστορία
μου λέει η πόρνη, την παλιά.

Ενός αρχόντου ήταν δούλα
και δούλευε για το ψωμί.
Την βρήκ' εκείνος νοστιμούλα
και με του κτήνους την ορμή,
την έριξε σ΄ένα ντιβάνι
και σαν γυναίκα του την κάνει.

Μια νύχτα του Δεκέμβρη, κρύα,
έκαμ' η δόλια εμετό,
κι αφού την πίεσ' η κυρία,
τα είπε όλα: Το και το.
Έδιωξε η κυρά τη βρώμα,
κι ας χιόνιζε έξω ακόμα.

Έπειτα πήρ' ένα πλευρίτη
κι έκαμε και αποβολή.
Σε τίνος ,πια, να πάει το σπίτι;
Ήρθ, όπως πάντα, η "μαμά"
και τα λοιπά, και τα λοιπά.

Γι' αυτό, στης σάρκας το παζάρι,
η πόρν' αρνιέται το φιλί.
Άλλος τη βρίζει να το πάρει,
κι άλλος την δέρνει. Δεν μιλεί.
Παρ' φτύνει, φτύνει με μανία,
την σάπια μας την κοινωνία.

Κ. Βάρναλης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-10-2020