;

Δημιουργός: τυχαίος περαστικός

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν το μικρό ενοχικό μου παραμύθι σε διαβάζω
διδακτικό και πονηρά αφελές
καθώς τις σκέψεις μου στο μυαλό σου χαράζω
χωρίς να στάζουν δάκρυα ξέρω πως κλαις.

Θα βγούμε πάλι έξω απ' τον κόσμο μας
κι ο κόσμος τους ως λογικός θα βαφτιστεί
σπαταλώντας τη ζωή όπως τον χρόνο μας
σε κάποιους και στων άλλων το γνωστό γιατί,
θα κάνουμε ξανά τη γνώριμη βόλτα μας
σ' επιθυμίες άπιαστες αγνώστων προς συμμόρφωση
κι ύστερα ξεχνώντας πως φτερά ποτέ δεν είχαμε
θα πετάξουμε στον ουρανό για τη συγχώρεση.

Σαν ένα ποίημα σχολικό σε μαθαίνω
σύνθετα για πάντα απλοϊκό
σε απομνημονεύω μα από συναίσθημα ξεμένω
κι είμαι τελεία πριν από ερωτηματικό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2020