Ο χρόνος

Δημιουργός: frasd85

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άφησε ο χρόνος την οσμή του,
στα σεντόνια της ψυχής,
και γυμνή πάλι γυρνάει,
να σκεπάσει την σιωπή.

Ο ήχος του είναι κεραυνός,
και αστραπή του η λάμψη,
αποκαΐδια τα ίχνη του,
όσων τον είχαν ψάξει.

Και στέκει πάνω σου σαν ξένος,
βρέχει ώσπου να σμιλευτείς,
πάντα πίσω σου θα βλέπεις,
τα λουλούδια απ τη βροχή.

Μολύβι δαγκωμένο και ψηλό,
γιατί έχεις μυτερή την μύτη,
είναι καιρός νομίζεις κάτι να γραφτεί,
ή μήπως μου την έχεις στήσει?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-12-2020