Τις μέρες που μίλαγε η σιωπή

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις μέρες
κείνες
της σιωπής.
Σαν δεν
είχες ταίρι
ήσουν φτερό
στον άνεμο.
Χλωμό ένα
αστέρι.

Τις μέρες που
μίλαγε η
σιωπή
κι` έλεγες,
θα σε σώσει
άνοιγε πιο
βαθιά η πληγή.
Θαρρείς, σ` είχε
σκοτώσει.

Σιωπή κι` οι
τοίχοι, πάντα
εκεί
και μεσημέρι
δείλι.
Βάζαν βαθιά
ένα καρφί
κι` ένα καυτό
φιτίλι

Τις μέρες κείνες
της σιωπής
μ` ένα κενό
στα στήθια.
Σαν μίλαγε
η μοναξιά
κι` έλεγε
την αλήθεια.

Σιωπή, σιωπή
και μοναξιά
μέσα σε άδειο
σπίτι.
Σε τούτη δω
την ερημιά,
το φως
του Αποσπερίτη.

Δεν φώτισε τ`
ανθρώπινα,
τ` ανθρώπινα τα
πάθη.
Μον ακουγόταν
της σιωπής
ο ήχος
απ` τα λάθη..

13-12-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-12-2020