Τυχαίο δάκρυ

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα στιχοοικογένεια !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην ίδια θέση την παλιά
Καθίσαμε σαν δυο πουλιά
Μέσα στο πάρκο...

Μια ανελέητη σιωπή
Απ' το εγώ ως το εσύ
Ούτε που τό 'χα φανταστεί
Τέτοιο ναυάγιο...

Και να σε θέλω.. να με θες
Να κλαίω.. και εσύ να κλαις
Βροχή να πέφτει...

Αγάλματα αντικρυστά
Με δύο χείλη σφαλιστά
Έρωτα κλέφτη...

Πού θα μας βγάλει η ντροπή
Κανείς δεν παίρνει μια στροφή
Να πει συγνώμη...

Κάποτε σου το είχα πει
Ότι το νήμα θα κοπεί
.. Το λέω ακόμη...

Περνούν οι νύχτες σκυθρωπές
Οι μέρες μας πιο θλιβερές
.. Ζωή δεν έχει...

Το σπίτι είναι αδειανό
Και το τασάκι σου κενό
Και ποιός αντέχει..
.. Χωρίς τα χείλη τα μελιά
Και τη δική σου αγκαλιά
Να με προσέχει...

...

Κι ήρθες και χάϊδεψες στερνά
Με τον αντίχειρα.. κλεφτά
Ένα τυχαίο δάκρυ...

Της πίκρας μου το απαύγασμα
Σε ένα δάκρυ άδειασα
.. Καυτό στάζει το κλάμα...

Πόσο πολύ σ' αγάπησα
Πόσο σε λεηλάτησα
Κι ακόμη ζω το θαύμα...



16-17/1/2021

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2021