Η αιωνια καταρα του λευκου μυαλου

Δημιουργός: Chimaira, Zina

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το κενο
γεμιζει με πονο
καθως η λευκη τριηρης
σκιζει επιθετικα τα κυτταρα
διαχωριζει τους νευρωνες
και στην πρυμνη η Πυθια
προβλεπει την μοναδικοτητα
ενος δυδιαστατου κοσμου.
Το συννεφο διαλυεται
μεσα σε σταλες κρασιου
και αμβροσιας
σε μαυρο φοντο.
Οι Συμπληγαδες
κλεινουν πανω στην μνημη,
"Πρελουδιο στο απομεσημερο ενος φαυνου"
η βελονα κολλαει
στις γραμμες της μουσικοτητας
η μελωδια κατασπαραζει
τις τελευταιες αμφιβολιες,
ενω ο Αχιλλεας
με την σχισμενη φτερνα
με το γαλαζιο βλεμμα
σε ενα γκριζο σκονισμενο πρωινο
αποχαιρετα τον αγωνα του.
Ξαπλωμενος στον καναπε
το δερμα νευριασμενο
νοιωθοντας το μυαλο να αδειαζει
και να κυλα στον πολυταραχο
εσωτερικο σου κοσμο.
Ειθε η μνημη
να σε λησμονησει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-09-2006