Και κόκκινα δυο ρόδια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοντά στο γέρμα
κοντά στο δι` ευχών,
δίχως δικό στασίδι
κοντά στο ηλιοβασίλεμα,
ψάχνω για γερανούς
στα σύννεφα
κι` αητόπουλα στις κορυφές.
Ψάχνω για άγρια άλογα
για άγριο ένα μελίσσι,
ψάχνω για γέρικη ελιά
μια θυμωνιά, ζωή
και κόκκινα δυο ρόδια,
κοιτώ μια τούφα στα μαλλιά
μ` ασήμια στολισμένη,
και λες, άκου καρδιά μου τους χτύπους,
ότι αγάπησες πολύ
ποτέ του δεν πεθαίνει.

Ψάχνω μιαν αλκυόνη
πάνω απ` τα κύματα,
να` χω τα χαιρετίσματα,
στο λιμάνι ένα πλοίο
και μου λές, πάντα αντίο.
Βουρκώνω λες
από συγκίνηση,
σαν δω δυο μανουσάκια
σαν παίζουν τα βιολιά,
σαν μνημονεύω το Ξυλούρη,
σ` ένα χορό επάνω
μιλώ με περηφάνια
στο Μήτσο Μητροπάνο.

Στο γέρμα, στο δείλι
ένα στερνό τσιγάρο στα χείλη,
τίποτα δεν φοβάμαι
κι` αθανασία δεν ζητώ.
Γράφω για τα περβόλια
και ευτυχισμένη θα` μαι
σαν μάσω κατιφέδες.
πατρίδα μου, σαν φτάσω
σαν φτάσω στους μπαξέδες.

Δεν φοβάμαι και γυρίζω
κι` όλο γράφω να ορίζω,
το άθλιο συναίσθημα μου,
το σκορπώ μες στα χαρτιά μου.
Κοντά στο γέρμα γελώ
κι` αγαπώ, λαχταρώ,
ονειρεύομαι.
Οκτώβρη μήνα στο βουνό
θα` χω, ζωής κυκλάμινα,
μια πένα τριανταφυλλένια.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου,
έχω μελάνια
για άμυνα.

5-2-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-02-2021