σιωπή

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μη θαρρείς πως η σιωπή μου είναι  άρνηση ...
ούτε νάρκη χειμερία και βυθίστηκα.
Δε σε ξέχασα στιγμή ούτε κλονίστηκα ...
είσαι πάντα ολοζώντανη ανάμνηση.

Της καρδιάς δε λησμονιούνται τα σκιρτήματα ...
έχουν διάσπαρτα του έρωτα τα χρώματα .
Αναβλύζουν ανεξίτηλα αρώματα ...
και κρατάνε μυστικά και αναθήματα .

Αστρικές συνομωσίες προσδοκήσαμε ...
απ' τα κείμενα παρμένες του Κοέλιο.
Απ 'τη μοίρα μας προσμέναμε το τέλειο...
και το νήμα της ευθύνης δεν κινήσαμε .

Της αγάπης τα φυτώρια  ευαίσθητα ...
θέλουν χώμα για τις ρίζες τους κατάλληλο.
Σ' έναν κόσμο αδυσώπητα παράλληλο ...
δίνουν κλώνια καχεξίας ακαλαίσθητα. 

Μην θαρρείς με τη σιωπή σου πώς λυτρώθηκα...
με κατά συνθήκη λύσεις συμβιβάστηκα.
Σ'άυλα και υλικά κενά διχάστηκα ...
δίχως μάχη και αντίσταση αλώθηκα.

Κάποιες ώρες μιά ελπίδα ανασταίνεται ...
στων χρησμών των αστρικών την επαλήθευση.
Στων παλιών ανομημάτων την αμνήστευση ...
και της πεθυμιάς το ρόδο δε μαραίνεται.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2021