Ωδή στους νικημένους

Δημιουργός: liontari73, spilios

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποια φωνή που στο μυαλό μου αντηχεί
γράψε μου λέει, την αγρικώ, δεν επιμένω
κάποια επωδό αμελητέα πενιχρή
που κάπως λέει, να εξυμνεί τον νικημένο.
.
Αυτούς που έχασαν μεμιάς τον ουρανό
κι όλη τη γη κάτω απ΄τα πόδια που πατάνε
κι ενώ τους βλέπεις στο δικό σου πηγαιμό
καμιά Ιθάκη. Μα στον Γολγοθά τραβάνε!
.
Για όσους πέσαν μ΄όλα τα ιδανικά
και τραύματα, καταμεσής απ΄το θηρίο
και κάθε νύχτα αναβιώνουν στωικά
την ίδια μάχη και στο ίδιο το πεδίο.
.
Κάτι με σπρώχνει και το χέρι μου οδηγεί
στίχους να γράψω σαν τραγούδι πονεμένο
γι αυτούς που βλέπεις να γελούν κάθε πρωί
μα δεν νογάς τι στη ψυχή έχουν κρυμμένο.
.
Για κείνους θέλησα να γράψω μια ωδή
π΄άδοξα πέσαν κάποια νύχτα λαβωμένοι
που δεν τα ύμνησαν ως πρέπει υμνωδοί
να γράψω θέλω... μα ο στίχος μου σωπαίνει!
.
Κάποια φωνή που στο μυαλό λιγοψυχεί
γράψε μου λέει, μα από χέρι προδομένος
βέλος ο στίχος μου που όλο αστοχεί
μ΄άδεια φαρέτρα πέφτω, στίχος νικημένος.
.
Κι ώσπου το βέλος μου τον στόχο του να βρει
κι ώσπου να μάθω και εγώ να σημαδεύω
θα ξαστοχούν οι στίχοι μου απ'το χαρτί
και απ' τον άρτιο ουρανό, θα τους μαζεύω!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2021