Ο Αριστοτέλης και τα "πολιτικά" του Δημιουργός: daponte, Σταύρος η απαρχή της πολιτικής φιλοσοφίας Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [B]Ο Αριστοτέλης στα “Πολιτικά” του έκανε τη διάκριση των πολιτευμάτων σε ορθά και εκτροπές αυτών με κριτήριο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων , στα μεν πρώτα του κοινωνικού συνόλου , στα δε δεύτερα των ιδιοτελών σκοπών ενός ή περισσοτέρων ατόμων. Ονομάτισε ως ορθά πολιτεύματα τη μοναρχία (αρχή του ενός), την αριστοκρατία (αρχή των ικανοτέρων)και την πολιτεία (αρχή του πλήθους των πολιτών-οπλιτών) και τις αντίστοιχες εκτροπές τους : την τυραννία(ατομικό συμφέρον του ενός), την ολιγαρχία (ταξικό συμφέρον των πλουσίων)και τη “δημοκρατία”(ταξικό συμφέρον των φτωχών).[/B]
Και σημειώνει :
[I]" Ποιος πρέπει, άραγε, να κυβερνά; Ο λαός; Οι πλούσιοι; Οι γενικής αποδοχής, Ο ικανότερος; Ένας φωτισμένος δικτάτορας;
Καθεμία από αυτές τις λύσεις εμφανίζει την ίδια αδυναμία με τις υπόλοιπες. Οπότε τι θα πρέπει να επιλέξουμε;"
"Ποιοι πρέπει να μας κυβερνούν, είναι προφανές ότι άλλη απάντηση δεν υπάρχει, εκτός από το ότι: Θα πρέπει να μας κυβερνούν οι χρηστοί νόμοι!"
"Κι από εκεί και πέρα, είτε ο άρχοντας είναι ένας, είτε μιλάμε για περισσότερους, πρέπει να έχει το δικαίωμα να εφαρμόζει δικές του λύσεις μόνο στις λεπτομέρειες, τις οποίες οι νόμοι δεν είναι δυνατό να ρυθμίσουν με ακρίβεια. Και, φυσικά, υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, γιατί δεν είναι εύκολο να νομοθετήσει κανείς για όλα.
Εντούτοις το θέμα για το πώς πρέπει να είναι ο νόμοι ώστε να τους χαρακτηρίζουμε «χρηστούς» δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη κι έτσι η αρχική απορία μας παραμένει, από αυτή την πλευρά της, άλυτη.
Όμως, όπως συμβαίνει με τα πολιτεύματα, έτσι και με τους νόμους, αναγκαστικά είναι φαύλοι ή καλοί, δίκαιοι ή άδικοι. Είναι όμως και το εξής φανερό: Ότι οι νόμοι στα σωστά πολιτεύματα πρέπει αναγκαστικά να είναι δίκαιοι, όπως ότι τα φαύλα πολιτεύματα είναι φαύλα, επειδή οι νόμοι τους δεν είναι δίκαιοι."[/I]
[B] Για τον Αριστοτέλη το καλό πολίτευμα είναι το συμφέρον για την Πολιτεία κι έχει να κάνει με το κατά πόσο ένα πολίτευμα συντελεί στο να μπορέσει να κατακτήσει ο κάθε πολίτης το κατά τον φιλόσοφο ύψιστο αγαθό, την Ευδαιμονία, που δεν είναι ούτε ο πλούτος, ούτε η ηδονή, αλλά κάτι σχετικό και διαφορετικό για κάθε άνθρωπο.[/B] Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-03-2021 | |