Απ' τα ηλιοτρόπια γύρη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις ημέρες εκείνες
που είχαν φύγει τα πουλιά
κι` έψαχνες την ελπίδα,
σαν το ναυαγό
γύρευες μια στεριά
σαν τον πεινασμένο
ένα κομμάτι ψωμί
σαν τον οδοιπόρο
μια χούφτα νερό
σαν τον αδικημένο
στων αριθμών,
το λερό.

Τις ημέρες εκείνες
που ξέβραζε η θάλασσα αίμα
κι` είχε σκόνη το όνειρο
σκουριά τα Καλοκαίρια μας,
δεν είδες ένα γερανό
άσπρο ψηλά στον ουρανό,
σαν άκουγες, μάνα πονώ,
σαν έβλεπες το κρίμα,
όλοι φωνάζανε, οι αριθμοί
και μάτωνε το κύμα.

Δυο μανουσάκια στα μάρμαρα
τα γύρευες απεγνωσμένα
ένα κλωνί βασιλικό κι` ένα κλωνί θυμάρι
μια αρμπαρόριζα άρωμα,
ένα ιερό δοξάρι.
Τα στάχια του Ιούλη,
γύρευες, όλο γύρευες
να μην πονάει η καρδιά σου
να μην την λιγούν τ` ανθρώπινα.
Τις ημέρες εκείνες,
σωσμός, τα δίκαια σου.

Τις ημέρες εκείνες
επέμενες πεισματικά,
ναι θα ξημερώσει,
ναι θα ρίξει βροχή.
Θ` ανθίσει η πασχαλιά
ναι, κάπου υπάρχει το καλό.
Άνθρωποι το κρατούν,
τις ημέρες εκείνες.
Γέμισε η πλάση ευωδιά
οι όρκοι γίναν αγκαλιά.

Και τράνεψε και υψώθηκε
ζωντάνεψε η ελπίδα,
μια ανεμώνα του Γενάρη
βγήκε και είδε το φως,
βγήκε ψυχή μου ένα φεγγάρι
έβγαλε άνθια η ροδιά
νυφούλα ντύθηκε τρανή
κι` άστραψε ο ουρανός.

Χίλια κεριά
σ` άγια καντηλέρια
χίλια κεριά
στης σωτηρίας τα χέρια.
Φάροι, στα μανουάλια
για εκείνα που είχες όνειρο
μικρό παιδί, λιανό κλαδί,
της σωτηρίας οι καιροί.
Ένα βήμα
κοντά στο γέρμα.
Γέλασες πόσο γέλασες
στης λύτρωσης
το στέμμα.

Κι` είπες, να που υπάρχουν άνθρωποι,
δεν τέλειωσαν όλα βρε Γιωργία.
Κοίτα....Το φως που καίει...
Γιατρούς για να φωτίσει
κοίτα καλή μου
πως μπορεί,
η σωτηρία να είναι εδώ
σ` όσα η ψυχή δωρίζει,
η αγάπη να` ναι εδώ,
κοίτα εαυτέ μου
κακομοίρη.
Γέμισε η οικουμένη
απ` τα ηλιοτρόπια
γύρη

9-3-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2021