Στα μεταξένια τα σεντόνια

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα, ερωτικόν! να περνούν οι μέρες.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γράψε ψυχή μου για τον έρωτα
να σ` αγαπούν οι ανθρώποι
για μυστικά αφανέρωτα
γράψε, τα πάθη, οι πόθοι.

Ζωγράφισε καρδιές ν` αιμοραγούν
γόνατα να λυγίζουν
βάλε καρδιές να χτυπούν
να λαμπαδιάζουν, να βυθίζουν.

Τις ηδονές, σε ποτάμια μέλι
τα χάδια, αστέρια, κρίνα
ο έρωτας, εξουσιάζει, ανατέλει
κάντον της οικουμένης ποίημα.

Ξεχνιέται ο έρωτας ψυχή μου
σαν έχεις καεί, δεκάδες χρόνια
σαν έλεγες, εσύ είσαι η ζωή μου
στα μεταξένια τα σεντόνια.

Δεν ξέρεις εσύ τι είναι μελένιο
τι είναι το σημάδι στο λαιμό
κορμί με κορμί, πλεγμένο
τη μαχαιριά που γράφει, χωρισμό.

Δεν αξιώθηκες, έρωτα κεραυνό
που έλιωνε νου και σώμα
σαν έφτανες στον ουρανό,
έκαιγε, το φιλί στο στόμα.

Γράψε για τον έρωτα, να χαρείς
κι` άστη στην άκρη την αγάπη
σε τούτη κοινωνία, της πληγής
γράψε, μοναχά, του έρωτα τα πάθη.

Κι` αν σκέπασε στάχτη τη χώρα
κάτσε γράψε, μια ερωτική επιστολή
ξύπνα καημούς! τι θες τώρα,
γράψε, ότι θέλουν οι πολλοί.

Ας` μην τον αρνήθηκες ποτέ
κι` ας` μάζεψες χίλια σημάδια.
Πες στον εαυτό σου, εσύ κουτέ
ξέχνα του κόσμου τα σκοτάδια.

Κλείστα μάτια, σε μπέρδεμα γλυκό
μια ξένοιαστη εκδρομή, θυμήσου
θυμήσου της λατρείας σκηνικό
και πες, δεν ήρθαν χρόνια της αβύσσου.

16-4-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-04-2021