Στόν λόφο του ανέφικτου

Δημιουργός: kin, Γιωργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βήμα το βήμα ανεβαίνεις,
μ'ένα ίχνος από αίμα να σ'ακολουθεί...
Λασπωμένο απ'αίμα τούτο το μονοπάτι,
π'οδηγεί στ' ανέφικτου τον λόφο...
Εκεί αφήνεις κι εσύ τα χνάρια τα δικά σου,
παραδομένος στην ουτοπία της ανέφικτης ομορφιάς...

Πόσος καιρός να πηγαίνει που τά'φτυσες τα μπορετά?
Πόσος καιρός να πηγαίνει πού'φτυσες τον χάρο?
Πόσος καιρός να πηγαίνει που γύρισες να σβήσεις το τελευταίο ματωμένο χνάρι?

Βήμα το βήμα ανεβαίνεις,
τώρα πιά, πίσω δεν κοιτάς,
μήτε κάτω, το κοφτερό χαλίκι,
μήτε πάνω τις αστραπές,
μήτε πέρα στον κάμπο, των εφικτών τον δρόμο,
μόνο βαδίζεις, κι ανεβαίνεις,
με μάτια σφαλιστά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-09-2006