ατακτη

Δημιουργός: BETTY BOOP, ελενα καρανικολου

μου λειπετε πολυ..σκαρωσα ενα μικρο μικρο παραμυθακι μην με κρινετε ασχημα το καημενακι!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μια καλλιγραμμη μερα χορτασμενη
συν τοις αλλης,χτυπησε την νυχτα
την εξοντωσε.ξαπλωσε στο χωμα και ελιαζε σαν
σεξοβομβα το λευκο της σωμα.
ολα ειχαν ξεθωριασει,αφου εκεινη
ολη την πλαση ειχε προφτασει να
ξεγελασει και ωρες πριν ξυπνησει..
ενα μικρο μικρο κοριτσι
κι ενα μικρο μικρο αγορι
κατηφορισαν τον δρομο
με δυο χαμογελα μεγαλα
νυσταγμενα τα καημενα
μα ολο χαρα παραγεμισμενα
εσυναντησαν την μερα
το αρωμα της στον αερα
βλεπεις την αγαπουσαν περα ως περα
ολο παιχνιδια ολη μερα
τους προσφερει σαν εταιρα
σαν κατηφορισαν πιο περα
μια σκια πλανιοταν στον αερα
η νυχτια!!!!!περα ως περα..
εψαχνε για την εταιρα
και τι πλακα
ολο τρελα εψαχνε για την κοπελα
με δυο αστερια καρφωμενα
στο πηγουνι απτον αερα
κι ολο τρελα μα μια τρελα!
τα μικρα μικρα παιδακια
ησαν οντως φιλαρακια
πιαστηκαν απτα χερακια
και δυο κλωτσιες στα γονατακια
της νυχτιας....


και μια το ενα μια τ"αλλο
ετσι συνεχιστηκε το πλανο
μια ημερα καψαλισμενη
και μια νυχτα παιδεμενη..
2 παιδακια ολο γελια
και μια μεταξωτη κορδελα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2006