Παραμυθάς

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ήμουν δάσκαλος σωστός, καλός πατέρας
πλάνεψα και τους μαθητές και τα παιδιά μου
τους είπα ψέματα πως μέρεψε το τέρας
τους έκρυψα πως δεν μιλώ με την καρδιά μου.

Τους έλεγα πως όλοι οι άνθρωποι είμαστ’ ίσοι
«τον ίδιο όλοι αφού αναπνέουμε αέρα»
τραυλίζοντας ενός αρχαίου σοφού τη ρήση…
γι’ αυτό κανείς ποτέ δεν θα σας κάνει πέρα.

Τους διαβεβαίωνα πως έχει πια ψοφήσει
ο πίθηκος ο σαρκοβόρος πρόγονός μας
πως έχει ο πολιτισμός επικρατήσει
πως τάχα η λογική νικάει το ένστικτό μας

Και τους συμβούλευα ν’ ανοίγουν την ψυχή τους
να κλαίνε αν θέλουν, να γελάνε, να αγαπάνε
τα αισθήματά να καθορίζουν τη ζωή τους
και θα ναι οι δρόμοι ανοιχτοί όπου κι αν πάνε…

κι έτσι παιδιά ακόμη, άβγαλτα κι αθώα
με δίχως υποψία για το «επί πτωμάτων»
τα ‘σπρωξα μέσα σε μια κοινωνία κερδώα
σε μια εποχή επίπλευσης των καθαρμάτων

Δεν ήμουν δάσκαλος σωστός, καλός πατέρας
αφού δεν είπα την ωμή, ξερή αλήθεια:
ότι ποτέ, ποτέ δεν μέρεψε το τέρας…
ήμουν παραμυθάς για ωραία παραμύθια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-11-2021