Δεν αντέχω άλλο να χάνω το φως

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα βλέφαρα μου κουρασμένα σφαλίζουν...
Εικόνες ασχημάτιστες και θαμπές θωρούν...
Σχήματα ασύμμετρα γερασμένα κι άγνωστα...
Τα χρώματα άτονα,ξεφτισμένα κι άχρωμα...
Ο Ήλιος προβάλει χλομός...
Οι ηλιαχτίδες σέρνονται κρεμασμένες στο σκληρό χώμα...
Κυλιούνται χάνονται χωρίς ζωή, χωρίς λάμψη...
Τ' αστέρια ξεδιπλώνονται με τρεμάμενο φως...
Δακρύζουν, ενώνουν το δάκρυ τους με το δικό μου, με το δικό σου ψυχή μου...
Ως κι η λάμπα στο ταπεινό μου δωμάτιο χλομιάζει...
Δεν αντέχει κι αυτή το φως...

Σκιές, Σκιές,Σκιές αμέτρητες μ' αγκαλιάζουν...
Οι τοίχοι σχηματίζουν πένθιμες μαυροφόρες...
Σιωπούν στο κατώφλι της θλίψης...
Ψυχή μου αρχίζω να φοβάμαι...
Φοβάμαι σου λέω ως κι οι χαραμάδες έκλεισαν...
Φοβάμαι σου λέω αρχίζω να χάνω το φως μου...
Φοβάμαι...
Ψιθύρισε σε παρακαλώ τρυφερά να τρομάξει το σκοτάδι...
Ψιθύρισε να φύγουν οι σκιές...

Εσύ αγκαλιάζεις τρυφερά τα βλέφαρα...
Εσύ φωτίζεις τ' άστρα του ουρανού...
Εσύ εκπέμπεις στον ήλιο μου το φως...
Εσύ μ' ένα Φιλί φωτίζεις την ψυχή μου...
Εσύ μου λείπεις ψυχή μου και μελαγχολώ...
Μα κι εσύ μου λες πως δεν έχεις αρκετό φως...
Κι εσύ μου ζητάς να έλθω εγώ...
Κι εσύ μου λες πως σκοτεινιάζει το πρωινό...
Μα πίστεψε με...
Δεν αντέχω άλλο να χάνω το φως...
Ψυχή μου εδώ είμαι και σε καρτερώ...
Να μου δώσεις το χαμένο μου φως...
Ψυχή μου ν' ήξερες...
Ποσό σε αγαπώ...
Ψυχή μου...

Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2006