Βάλσαμο ντύσου, βιάσου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν γυρνούν οι σκιές τα βράδια
σε σοκάκια υγρά, ζωής ρημάδια
στις μουσικές ενός αδιάφορου κόσμου
πουλημένης σάρκας, μάτια τρόμου.
Ένα σμίξιμο τυχαίο, πληγές ανοίγει
ο έρωτας ψεύτης, την αυγή θα φύγει.
Μες στα φώτα τρανής πολιτείας
ζητιανιάς το φιλί, βραδιά αμαρτίας.
Κορμί ξένο, μια σκληρή απουσία
μια αδιάφορη, στιγμής συνουσία.
Οι ψυχές βγήκαν απόψε σεργιάνι
να γεμίσει ένα άδειο ντιβάνι,
καταπίνοντας θλίψη, ψυχής δάκρυ
η αγάπη απόψε δεν ήρθε, εχάθει.
Ποτά, τσιγάρα, ένα γέλιο πικρό
κι` απόψε του πόθου, σώμα νεκρό.
Στο χωνευτήρι, ψυχών μοναχών
τρέχει το αίμα, ζωής πληγών.
Δυο λόγια ζεστά ζητά η ψυχή
στης περιπλάνησης φτηνό μαγαζί,
το σκοτάδι, λυγμό τυλίγει
ειν πολλοί της ζωής οι λίγοι.
Ένα γειά, τσιγάρα, κενό
βλέμμα ψυχής, θολό αδειανό,
σαν ψάχνουν οι άνθρωποι ένα καντήλι
το σ` αγαπώ, από αλήθειας τα χείλη.
Δεν το` πε κανείς, δεν το` πε ακόμα
και ντύθηκε η αυγή, γκρίζο χρώμα.
Σαν ξυπνήσεις πρωί σ` άρωμα ξένο
το στόμα, το σώμα διπλά λαβωμένο.
Μαζεύεις κομμάτια να βγεις στον ήλιο
την νύχτα θα` χεις και πάλι βασίλειο.
Φτωχέ οδοιπόρε, πλάνης θιασώτη
ο εαυτός σου μόνο, εικόνα δεσμώτη.
Βγά`λτο πετσί σου, κοίτα ένα αστέρι
το νέο η ζωή, πάντα θα φέρει.
Σαν αγαπήσεις εσύ, πρώτα εσένα
δειλινά ροδάμια, ζωγραφισμένα.
Στάσου στο ύψωμα, ένα όμορφο δείλι
ένα αγαπώ, δικό σου καντήλι.
Άναψε φλόγα, απόψε δική σου
χίλια πουλιά, θα` χεις μαζί σου.
Μπαλάντα απόψε, έχει για σένα
φιλιά αγάπης, γλυκά δοσμένα.
Ειν αμοιβή σου, δική σου, σου ανήκει
απόψε θ` αφήσεις μια νέα διαθήκη,
μ` αγαπούν τ` αστέρια, ο ήλιος το φως
ειν πολύτιμος ο δικός μου εαυτός.
Μια αγάπη κοίτα έχεις δικιά σου
βάλσαμο ντύσου, βιάσου.



28-11-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-11-2022