Θάλασσα

Δημιουργός: amylee, Ευη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η θάλασσα δεν βιάζεται, δεν έχει που να πάει,
εμείς μόνο βιαζόμαστε,
η ζωή νεράκι που κυλάει.

Δεν πίνεται η θάλασσα,
πως να σε ξεδιψάσει,
εξομολογήσεις μονο ψιθυρίζει,
προσωπικές της μουσικές,
δονείται, θυμάται,επιπλέει.

Χάθηκα κι εγώ
μια νύχτα
στους ναυαγισμούς
μιας απρόσιτης Ιθάκης.

Σε κύματα που
έπνιγαν μεταμεσονύκτιους λυγμούς,
σε περιστροφικές δίνες
και σαγηνευτικά καλέσματα Σειρήνων,

Θέοι και άνθρωποι
ξημέρωναν γαλήνια,
ασφαλεις στα όνειρα τους.
Μα εγώ μαρτυρούσα
στις εκβολές του φόβου,
συλλαβίζοντας τη ματαιότητα
μιας αλαφιασμένης λύπης,

Έλειπε το θάρρος
που θα τερμάτιζε το λάθος.
Απαλλαγμένοι από δεσμά,
σκέψεις σε ταξίδια μακρινά,

Σε παρακαλώ,
ανοιξε τα χέρια σου και κρύψε με,
δώσε μου λίγο φως από τα φτερά σου,
γιατί βυθίζονται μέσα μου σιωπές,
ακονισμένες λέξεις,
κτητικότητας,τρόμου,πάθους.

Δεν τραγουδούν στην θάλασσα,
οι γλάροι εδώ πέρα,
ούτε σκορπάει ο ορίζοντας γαλάζιο στον αέρα.

Ασθενικά ξημερώματα
σκεπάζουν τα πελάγη,
που κάποτε στέγαζαν
ψιθυρισμούς των ονείρων
στα κρυφά τους στέκια΄.

Δεν παίζουνε τα κύματα
στην στεριά σαν σκάνε,
είναι που πεθαίνουνε,
είναι που ξεψυχάνε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-12-2022