Όπως τα χελιδόνια

Δημιουργός: Επίκτητος, Πάρις Πλατανιώτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φυσάει πρωινός άνεμος, το ταξίδι τελείωσε,
μια κρυφή λύπη ξεχύνεται σε δάκρυα,
σε κοιτώ χωμένη ανάμεσα στα άσπρα σου σεντόνια
κι εγώ απομακρύνομαι σιωπηλά στις μύτες των ποδιών,
πηγαίνω στο σταθμό των τρένων με την ελπίδα
να μπορέσω να ξεμπλέξω τη μνήμη μου,
αλλά οι σταθμοί και τα τρένα σπάνε σαν γυαλί
έρχονται και φεύγουν όπως οι θλιβερές μέρες μας,
αγάπη της χόβολης, κοιτάζω τον ουρανό και κλαίω,
την νύχτα που πέρασε τ' αστέρια μου μίλησαν για σένα
το σφύριγμα του τρένου έκλαιγε με την απουσία σου,
έφυγες χθες, ένα κρύο απόγευμα, ενώ η θύμησή σου
σήμερα ταλανίζει το λογισμό μου,
χάθηκε, πέταξες όπως τα αποδημητικά πουλιά
αλλά αυτά πάντα επιστρέφουν πριν χειμωνιάσει
στη ζεστή πατρίδα, ενώ εσύ δε θα επιστρέψεις ποτέ,
θα μείνει μονάχα η ανάμνηση σου.


Θεσσαλονίκη 6 Απριλίου 2023

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-04-2023