Το τέλος του δρόμου

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στέκομαι στην άκρη του δρόμου
με μια νοσταλγία να γυρίσω πάλι πίσω
Να βρεθώ ανάμεσα σ' όσα με ανάστησαν από το τίποτα...
Να ξεχαστώ σε μουσικές που με μαγέψανε...
Να φτάσω στα όρια που με τρόμαξαν...
Κι όμως μένω ακούνητος εκεί
στην άδεια στιγμή των ανθρώπων...
Με τα μάτια να κοιτούν στο πουθενά
με τα χέρια να σφίγγουν απελπισμένα της ζωής τα κουρέλια ...
Κοιτώ τον ουρανό με μια απορία
και στις άκρες των ματιών ο θάνατος κυλά σαν υγρό διαμάντι
Δε μου φτάνουν τα φώτα του δρόμου
η ψυχή μου, μου άφησε χιλιάδες όνειρα μακριά και έχω χαθεί
Έρχονται τα πουλιά τις άδειες ώρες μου και μου κάνουν συντροφιά
κι είναι πάλι που κάποιοι κάθονται και με χαζεύουν με τις ώρες χωρίς
να ξέρουν πόση θλίψη κρύβουν τα μάτια μου...
Χρόνια τώρα
έτσι περνάνε οι στιγμές μου, εκεί...
Στην άκρη της ζωής μου
στο τέλος του δρόμου...

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ
ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-07-2003