Μελαχρινάκι απ' τ' Αλγέρι Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, με το χέρι στη καρδιά. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ψίχουλα μεις μοιράζουμε
απ` του καθενός το τραπέζι
κι` όλοι μαζί δικάζουμε
ένα παιδί που παίζει.
Ξένο που είναι, ξενάκι
μες στη πόλη ένα χαμίνι
που δεν θα` χει μια Ιθάκη,
που γυρνάει μες στο καμίνι.
Ψίχουλα μεις μοιράζουμε
σ` ένα υπόγειο ακόμα
κι` όλοι μαζί κοιτάζουμε
το μαύρο του το χρώμα.
Ξένο που είναι το καημένο
με παπούτσια δανεικά,
ταπεινό και καταφρονεμένο
κι` η αλήθεια μας νικά.
Δώσαμε τι δώσαμε
τα ρούχα τα λιωμένα
τη περηφάνια λιώσαμε
σκόρπια κλαδιά σπασμένα.
Που το φυσάει τ` αγέρι
στο δρόμο και τη καταχνιά,
μελαχροινάκι απ` τ` Αλγέρι
στη παρακάτω γειτονιά.
Ψίχουλα μείς δώσαμε
μπράβο μας, είμαστε ανθρώποι
κι` αν μια ψυχή λαβώσαμε
που` θελε ένα τόπι.
Ένα τόπι χρυσό μοναχά
μια μπάλα για τη γειτονιά,
αχ! ζωή μου, τι θέλεις τάχα
να βγούν απ` τα μαντριά τα αρνιά.
30-9-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2023 |