Μελαχρινάκι απ' τ' Αλγέρι

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, με το χέρι στη καρδιά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ψίχουλα μεις μοιράζουμε
απ` του καθενός το τραπέζι
κι` όλοι μαζί δικάζουμε
ένα παιδί που παίζει.

Ξένο που είναι, ξενάκι
μες στη πόλη ένα χαμίνι
που δεν θα` χει μια Ιθάκη,
που γυρνάει μες στο καμίνι.

Ψίχουλα μεις μοιράζουμε
σ` ένα υπόγειο ακόμα
κι` όλοι μαζί κοιτάζουμε
το μαύρο του το χρώμα.

Ξένο που είναι το καημένο
με παπούτσια δανεικά,
ταπεινό και καταφρονεμένο
κι` η αλήθεια μας νικά.

Δώσαμε τι δώσαμε
τα ρούχα τα λιωμένα
τη περηφάνια λιώσαμε
σκόρπια κλαδιά σπασμένα.

Που το φυσάει τ` αγέρι
στο δρόμο και τη καταχνιά,
μελαχροινάκι απ` τ` Αλγέρι
στη παρακάτω γειτονιά.

Ψίχουλα μείς δώσαμε
μπράβο μας, είμαστε ανθρώποι
κι` αν μια ψυχή λαβώσαμε
που` θελε ένα τόπι.

Ένα τόπι χρυσό μοναχά
μια μπάλα για τη γειτονιά,
αχ! ζωή μου, τι θέλεις τάχα
να βγούν απ` τα μαντριά τα αρνιά.

30-9-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2023