Ματια

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΑΤΙΑ



Σ’ αυτήν τη άκρη του κόσμου βρεθήκαμε να κοιτάμε στιγμές
Να μας αφήνουν ασήμαντους και μόνους
Έτσι που να το λέμε ζωντανούς
Μέριασε
Άσε το κύμα να χορεύει για όσα δεν μετριούνται με τους κόκκους της άμμου
Από τα δάχτυλά σου πέρασαν κι ας μην το κατάλαβες
Εκείνα που έδειξες και τα άλλα που σε είδαν
Σαν εκείνη τη μέρα που ήθελες να κάνεις παιδιά κι ύστερα νύχτωσε
Θα σε ερωτευόμουν παράφορα, αν δεν υπήρχαν τόσα μάτια τριγύρω
Κι ύστερα είναι και τα ξυπνητήρια
Διαμεσολαβητές τάχα μου
Δεσμοφύλακες θα πω εγώ
Όποιος τους ξέφυγε έχασε τον ύπνο του

Σ’ αυτήν την άκρη του κόσμου τα μάτια ανοίγουν καμιά φορά από λάθος
Δικό σου, δικό μου, δεν έχει σημασία
Απ’ τους νεκρούς δεν ξέφυγε ποτέ κανείς
Σίμωσε
Από την τάξη μας έμειναν μόνο αγωνίες και κάγκελα σκουριασμένα
Ποιοι είναι αυτοί που ζουν στη θέση της έδρας;
Κάποιος σκουπίζει με ξενόγλωσση επιμέλεια τα τρεχαλητά μας στη σκάλα
Λιγοστό το φως και πολλά τα φαντάσματα στους κάτω ορόφους
Θα ήθελα μια εμμηνόπαυση για τούτον τον κόσμο
Κάπου να σταματούσε το κακό
Χωρίς Ιούδες, αργύρια και αναστάσεις
Αν δεν προλάβω να σας φιλήσω όλους, θα φταίει η διαφορά της ώρας

Σ’ αυτήν την άκρη του κόσμου ό,τι πιάνεται στα μάτια κατεβαίνει στα χείλη
Και ριζώνει στην καρδιά
Αυτά μας έλεγαν παλιά και τα πιστεύαμε
Μετά μας έκλεισαν τα μάτια και τα χείλη και την καρδιά
Κι ήρθαν τα τέλη, επαίσχυντα, διόλου χριστιανά κι από απολογίες να φαν κι οι κότες
Μέχρι να σε πετύχει μια σφαίρα σε λένε τυχερό
Μετά λένε κρίμα που κανείς δεν θαύμασε τον κεντημένο σου σταυρό

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-10-2023