Το ποίημα (δες πως θα κατά(π)λήξει…)

Δημιουργός: heardline, Λύρας Ιωάννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το ποίημα (δες πως θα κατά(π)λήξει…)

Το ποίημα δε ψάχνεται, σε ψάχνει και σε βρίσκει
και θέλει απ’ το χρόνο σου, χρόνο να αναλίσκει.
Και δε ποιεί με πίεση αν δεν κρατείς ορέξεις.
Συμπλέει με τίς τάσεις σου μέχρι που συ να τρέξεις

σιμά και στο κατόπι του να το υπηρετήσεις.
Να γράψεις με τούς στίχους σου ορθές από κυήσεις,
εικόνες κι απανθίσματα με ρίμες σαν μετάξι,
απ’ τής χαράς τίς συνχαρές– να θέλει να πετάξει.

Λοιπόν μ’ αυτό το ποίημα μού λέει πως δακρύζει,
απ’ τις στροφές που διάβασε με δέος π’ αντικρίζει.
Μου κάνει δε και πρόταση εμείς να παντρευτούμε,
πολλά μαζί ποιήματα παιδιά μας να χαρούμε

σαν έρθουνε στη γέννηση αυτού τού έρωτά μας
που και οι δυο περιχαρείς θα τα ‘χουμε κοντά μας.
Νομίμως παραχθέντα δε κι απ’ έρωτα βγαλμένα,
και όχι σαν κωλόπαιδα «δια νόμου» παραγμένα.
=====================================
Το πόνημά μας σύμβολο, μού λέει, κι ήθους πράξη,
έρχεται τώρα να πτοεί και βάζοντας μια τάξη,
στα εν τω οίκω τής Βουλής επί των ψηφισμάτων,
που καρτερούν ανώμαλοι για όλα τα παιδιά των.

Αφού, εάν θα ψηφιστεί, ανοίγουνε οι πύλες
ν’ αρπάξουν όσα θες παιδιά να επιφέρουν νίλες,
μ’ αυτό τ’ αηδιαστικό και νοσηρό τους πνεύμα,
που είναι παγκοσμίως δε, σαν τής ΔΕΗ το ρεύμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2024