Εκεί που όλοι βουλιάζουν

Δημιουργός: boofox, Voula

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απάντησε μου τύχη μου,
πώς να σε κάνω φίλη;
Ένα χαμόγελο να δω
απ' τα δικά σου χείλη.

Όπου κι αν πάω ναυαγός
σε ξερονήσια μένω
και κάθε πλοίο που περνά
δεν βλέπει πως πεθαίνω.

Παλεύω με ωκαιανούς,
φουρτούνες, καταιγίδες
και βγαίνω σε ακρογυαλιές
μ' αμέτρητες παγίδες.

Κι όταν φωνάξω ν' ακουστώ,
να βρω κι εγώ μια λύση,
ούτε χλωρού βλαστού κορμός
για μένα θα λυγίσει.

Δεν θέλω να με λυπηθείς,
δεν θέλω ούτε να κλάψεις,
θέλω έστω για μια φορά
να μου χαμογελάσεις.

Για να μπορώ να σηκωθώ,
για να μπορώ ν' αντέχω,
για να μπορέσω όνειρα
μες την καρδιά να έχω.

Μη με αφήνεις τύχη μου,
μη σβήνεις την ελπίδα,
μη μου γυρνάς την πλάτη σου
μέσα στην καταιγίδα.

Δως μου έναν ήλιο φωτεινό,
έστω μια ηλιαχτίδα,
για να φωτίσει τύχη μου
όλα όσα δεν είδα.

Δως μου στεριά να περπατώ
χωρίς να μετανιώνω,
δως μου καρδιά να συγχωρώ
όσο κι αν νιώθω πόνο.

Μέσα στο κύμα ναυαγός
αν θέλεις να ξεμείνω,
σωσήβιο να κρατηθώ
για μένα εγώ θα γίνω.

Κι όταν τα πλοία προσπερνούν,
τη θάλασσα ταράζουν,
έμαθα πια να κολυμπώ
εκεί που όλοι βουλιάζουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-01-2024