Χειμωνιάτικος έρωτας

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους σας!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χειμωνιάτικος έρωτας

Αχνό το γλυκοχάραμα κι ο ήλιος νυσταγμένος,
αργόσυρτος στα σύννεφα βάλθηκε να κρυφτεί,
θάμπωσαν οι ακτίνες του, φαίνεται κουρασμένος,
χειμώνιασε κι ο ουρανός αφέθηκε στο γκρι.

Ανήσυχη η θάλασσα βοριάς σαν την ζυγώνει,
κι ο στεναγμός απλώθηκε με κύματα αφρισμένα.
Στα βράχια λέει τα μυστικά, σιγά τα φανερώνει,
τον πόθο και τον έρωτα που ‘χε καλά κρυμμένα.


" Χαμήλωνε λέει ο ουρανός με σύννεφα βαριά,
με τις χοντρές ψιχάλες του την άγγιζε γερμένος,
τα κύματα σηκώνονταν κι έβρεχε δυνατά
κι όπως βούλιαζε μέσα της άστραφτε μαγεμένος.

Στις δίνες της βυθίζονταν μες τα βαθιά νερά της,
μαζί του βούλιαζε κι αυτή σηκώνοντας το κύμα
και πέφτανε τα σύννεφα, πέπλα στην αγκαλιά της
κι έβρεχε ιδρώτας αλμυρός στου έρωτα το νήμα. "


Κάθε χειμώνα ερχότανε μέσα στην αγκαλιά της,
τα καλοκαίρια απόμακρος, ψηλά να καμαρώνει,
στο βάθος στον ορίζοντα βλέπει στα όνειρά της,
μονάχα μια λεπτή γραμμή αχνά να τους ενώνει.

ΚαΤερίνη.
30.09.06

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2006