Κυριακή

Δημιουργός: gthepoetc, Γιώργος

Καλό Μήνα σε όλους στιχοmaniacs...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια ολοστρόγγυλη βοή τ' ανέμου στο πρόσωπο μου, και ένα μικρό θαυματουργό φανάρι να με κοιτά.

Το βλέμμα πέφτει στα δεξιά εκεί που χάθηκε ο Κώστας, που έκανε έρωτα η Αγγελική, που δάκρυσε ο Χρήστος, που έσφαλα.
Ο ουρανός βαμμένος με φτερά λύπης και απροσάρμοστης ελευθερίας.
Το φεγγάρι δειλά χαράζει πορεία για άλλη Χώρα, άλλους ανθρώπους, άλλες εποχές.
Κυλινδρικά ρέουν τα δάκρυα πάνω στο μισοσκόταδο, και πέφτουν στον γκρεμό της συνείδησης μου.
Σαν αποσταγμένες μάγισσες, τα κύτταρα μου μεταμορφώνονται σε πέρασμα απουσίας.

Η θάλασσα δεν είναι όπως χθες.
Τα κύματα ξανά μεθούν με τ' άστρα.
Οι γοτθικές μου παρυφές στέλνουν σινιάλα απαλοιφής του άλλου μου εγώ.
Κορμοστασιές από ανόητες συνήθειες κρέμονται από τα παντζούρια εκείνης.
Η αποστήθιση των λέξεων δεν αρκεί.
Το ποίημα έτοιμο για το ερωτικό μας ρεβεγιόν.
Θα αρκεστούμε σε αυτό;
Ας αρκεστούμε στο τίποτα.
Σε όλα.
Στο πρωί αυτής της Κυριακής.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2006