Ακόμα και το νερό καίει

Δημιουργός: meursault

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ακόμα και το νερό που σταλάζει από το ταβάνι του σπιτιού μου
μου ξεσκίζει την ψυχή
σαν εκείνες τις ήρεμες νύχτες που έκλαιγα.
Ισως να φταίει το χασίς.
Για εκείνο το δίχρονο μωρό στην αραβία που γεννήθηκε δίπλα στο χωράφι με τις παπαρούνες
και πέθανε από τις κλαίουσες πεινασμένες μέλισσες.
Για τον νευρώδη μπατίρη μαροκινό στο άμστερνταμ που αγόρασε βερεσέ με το δικό μου εικοσάευρο το πιστόλι που του άνοιξε το τρίτο μάτι.
Για το γύψινο πρόπλασμα αλόγου με σελίδεςπάνω του κολλημένες από τον ριζοσπάστη που έσπασε καθώς η μικρή μαρία καβάλησε τον λάθος σύντροφο.
Για το μέταλλο που αντιστέκεται όταν σε σχήμα ροπάλου πλαγιοκοπεί
το δημήτρη κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του.
Για την Π....με τα πελώρια τυφλά τριανταφυλλένια μάτια που συλλέγει πολύχρωμες εσάρπες και τυλίγει μ'αυτές τα δώρα που κάνει στους εραστές της.
Για τιες έμμονες ιδέες πολλών που επιχρωματίζουν φωτογραφίες που συλλέγουν στον ασπρόμαυρο κόσμο τους.
Μπορεί πάλι και όχι.
Ισως να γελιέμαι από τον θόρυβο των σπιτικών ανέμων ,
ίσως από τα ανεπαίσθητα πηδήματα μιας σταγόνας που ζητάει κι άλλο κόσμο για να πνίξει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2006