Τρείς ενότητες... { 02 }

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της Ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

.........II



Σε κοιταζα...ειχα χαθει μες στα ματια σου.
Το αγγιγμα σου ειχε πλημμυρισει ολο μου το ειναι με μια ζεστασια και ενα ριγος ταυτοχρονα.

Το βλεμμα σου ειχε αιχμαλωτισει το δικο μου κι εγω προσπαθουσα να διαβασω τις σκεψεις σου.

Ηταν τοσο καθαρες που σα να με φοβισαν....

ηταν πρωτογνωρο αυτο που αντικρυζε η ψυχη μου.

Ηταν δυνατον να υπαρχει αυτο που ονειρευομουν τοσα χρονια? Ηταν δυνατο?

Η καρδια μου πηγαινε να σπασει.

Δεν μπορουσα να το πιστεψω.....

χαμηλωσα το βλεμμα προσπαθωντας να επαναφερω τους χτυπους της καρδιας μου στο φυσιολογικο ρυθμο,

να ανασυνταξω την περιφημη ψυχραιμια μου που την ειχες διαταραξει

τοσο μα τοσο ομορφα μεσα σε λιγα μονο λεπτα.

Το ενιωσες....

μου χαμογελασες γλυκα,

και με τα δαχτυλα σου αγγιζοντας το προσωπο μου με καθησυχασες.

Η ζεστη και γλυκια φωνη σου ειχε ευεργετικη επιδραση,

και με βοηθησε να ανασυνταξω κατα καποιο τροπο τις δυναμεις μου

και να προσπαθησω να ηρεμησω.

Σου ζητησα συγνωμη και θελησα να βγω λιγο εξω για να καταλαβω τι μου γινοταν.

Καταλαβαινες.....αλλα φοβηθηκες οτι ισως να εκανα πισω....

αλλωστε δεν με ηξερες, δεν ηξερες τιποτα για μενα οπως κι εγω για σενα.

Το μονο που ξεραμε ηταν οτι αυτα που νιωθαμε ηταν τοσο μα τοσο δυνατα.

Σε αφησα μονη μεσα στην κουκετα και βγηκα στον διαδρομο....

ησουν ησυχη....

ανοιξα το παραθυρο και αφησα τον αερα να πεσει πανω στο προσωπο μου,

ολα ηταν τοσο ομορφα!!!

Το τρενο ακολουθουσε την διαδρομη ενος πανεμορφου ποταμιου μεσα στα πλατανια.

Χαμογελουσα!!!!

Ο αδιορατος φοβος καταλαγιασε και το χαμογελο φωλιασε και μεσα στην ψυχη.

Γυρισα να μπω ξανα μεσα και τοτε φανηκες στην πορτα με ενα βλεμμα γεματο ανησυχια.

Δεν προλαβες να αρθρωσεις λεξη....

απλωσα το χερι μου και το ακουμπησα απαλα στο προσωπο σου λεγοντας....

ολα καλα...και χαριζοντας σου ενα πλατυ χαμογελο.

Το προσωπο σου φωτιστηκε ξανα και αυθορμητα με εκλεισες στην αγκαλια σου.

Χωθηκα σαν ευτυχισμενο παιδακι εκει μεσα στην τοσο ζεστη και τρυφερη αγκαλια και παρακαλουσα τον χρονο να σταματησει.....

Στέλιος Κ,

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2006