Μικρές νυχτερινές εξομολογήσεις -ιι

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Η νύχτα ψάχνει τα παλιά της υλικά / σε μιας αγάπης την παράφορη βιασύνη / θα γίνω πέλαγος και θα ’ρθω τελικά / για να σου μάθω χωρισμό και καλωσύνη.... (Μ. Τσιλιμίδης)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε λίγο φεύγω
Βαριές οι αποσκευές των χωρισμών
κι από τ' απρόοπτα
πόσα θα μείνουν;
πόσα θα χαθούν;
θα επιστρέψω;

Δηλώνω απόσταση
Τα συναισθήματα άπορα
αμπαρωμένα
σε πλοία ναυάγια
Κάθε μέρα
ώρα την ώρα
σκορπίζουν στα πέλαγα
μιας εσώτερης προσταγής.

Αυτοσυντήρηση

Στην αγκαλιά, που
χάθηκα τρεμάμενη,
πνοή χαρίζω
κι αποχωρώ
Τι να σου κάνει
μια χάρτινη υπόσχεση
όταν αιμορραγούν
τόσα λιμάνια;

Κέρματα κάλπικα
κι ακάλυπτες επιταγές
όλες οι βεβαιότητες
Μάταιες οι αγάπες
Τρύπιες οι ενοχές

Από παντού έρχεσαι
Φως και ταξιδεύεις
σκοτάδι και λυτρώνεσαι
Δεν έχω πια τίποτε
να φωνάξω

Κι αν μ’ άκουσες
παραίσθηση θα ήταν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2006