Μεταίωρος και αγκυλωμένος

Δημιουργός: santana, Νico Mantzakouras

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Συμμάζεψες ότι ήταν δυνατόν,
κατηφόρισες τον δρόμο
μου είπες σ’αγαπώ,
και με άφησες μεταίωρο
να σε κοιτάζω από μακριά,
χωρίς να μπορώ να κουνηθώ,
αγκυλωμένος και παγωμένος..

Τώρα που οι αποχρώσεις
δεν αλλάζουν μέσα μας,
χάνεσαι στον ορίζοντα,
καθώς μικραίνει η φιγούρα σου
ανήμπορη, μα όμως πιστή
στα συναισθήματά, που
τόσο καιρό σου μετέδωσα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-10-2006