Εκδίκηση

Δημιουργός: Turandot, cosa umana non sono...

(σαν κρύο πιάτο...)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το λεπτό πέρασε.
Έγινε χθες.
Φόρεσα το σήμερα
και ήρθα να σε βρω.
Ήσουν ίσιος σαν τους ίσκιους των δέντρων.
Ψιθύριζες.
Καταριώσουν τις μέρες μας.
Ξεπεσμένος αρχοντικός μύθος.
Ζαλισμένος αλήτης,
στο δρόμο.
Η στολή σου, σκουπίδια.
Τα μάτια σου, δυο κενά
στις άκρες του προσώπου.
Θα ήθελα να σου πλύνω
τη θλίψη αλλά δε μπορώ
να λερωθώ μ' άλλων ανθρώπων τα λάθη.
" Θα κατέβεις απ'το θρόνο σου; ποτέ;; "
μου είπες
"Το έκανα μια φορά, και μάτωσα. Από τότε προτιμώ
την αξιοπρέπεια του πάγου. "
Το μπουκάλι με το ουίσκι
σαν κιθάρα στα χέρια σου,
βγάζει ήχους και νότες πονεμένες.
Συγνώμη, αλλά είσαι χάμω, με δικό σου χέρι
και είμαι πολύ ψηλά, για να σε νιώσω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-10-2006