Σκιέs

Δημιουργός: sirena, Αντιγόνη

Βράδιασε. Απολαμβάνοντας την ακριβή μου μοναξιά, γράφω...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Σκιέs…

Το Μεσονύχτι καταπίνει τη γης
Η σιωπή μυρίζει ψιθυρους
Τα δέντρα τρεμουλιάζουν
Κάτω από το φλογερό άγγιγμα
Του ύπουλου ανέμου
Εραστές κρυμμένοι στο σκοτάδι
Όπου μπορούν ανενόχλητοι να λουστούν
Στο μυστικό φως του πάθους
που σιγολιωνει
Ο κόσμος της Νύχτας δονείται
Όλες οι μάσκες ρίχτηκαν στο πάτωμα
Τα όνειρα γίνονται
Όσο πραγματικό το βογγητό
Το όνομα σου ξεγλιστρά από τα χείλη
Τα φουσκωμένα με ανάγκη
Το κορμί μου καίγεται
Τυφλή αχόρταγη επιθυμία
Aπληστο χάδι,
πεινασμένος αναστεναγμός
διψα ασβεστη με γραπώνει
καθώς η αρχαία ιεροτελεστία
αναπαρίσταται
στα σκοτεινά
όπου όλα μοιάζουν ίδια
όπου τίποτα δεν είναι ό,τι φαίνεται
αντιδιαμετρικά
ζευγαρωμένα
Ένα….
Πούπουλα και σύννεφα
Φωτιά κι αγέρας
Θάλασσας τρυφερότητα και πόθος αγριμιού
κεραυνός κι ουράνιο τόξο
ηλιαχτίδα και φεγγαρόφωτο

Σκιέs…

A. [/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2006