Οι εικόνες τώρα κλάινε από χαρά

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Από τις διαδρομές της ψυχής μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][align=center]Αρχισε να βραδιάζει...
Η γνώριμη ώρα...
Συγκεντρώνονται οι σκιές...
Συνομιλούν κραυγάζοντας...
Σχεδιάζουν μελλοθάνατους...
Ακονίζουν την θλίψη τους...
Ετοιμάζουν την φυλακή τους...
Δεν υπάρχουν κάγκελα...
Μονάχα πανύψηλοι τοίχοι...
Ψυχρά πατώματα...
Γωνίες σκληρές από ατσάλι...
Κι αγχόνες από μαύρο σκοτάδι...

Κρύφθηκα σε μιαν άκρη και τις άκουγα...
Σκοτεινά μιλούσαν σαν την ψυχή τους...
Χέρια ισχνά και άσχημα παλινδρομούσαν...
Να χαϊδέψουν τα κύτταρα μου ζητούσαν...
Πρόσωπα χλομά, ασχημάτιστα...
Χείλη σαν μαύρες σπηλιές με αγκάθια...
Ήθελαν να φιλήσουν τα χείλη μου...
Στα σώματά τους φαίνονταν κόκαλα...
Τα κύτταρα ανοιχτά σαν λαιμητόμοι...
Ήθελαν λέει να κάνουν έρωτα με το κορμί μου...

Έτρεξα κι αγόρασα ένα τεράστιο δίχτυ...
Και χρώματα πολλά χρώματα...
Τις φώναξα να με φιλήσουν...
Να χαρούν το κορμί μου...
Και χαμογέλασαν τρέχοντας...
Μα τις φυλάκισα ψυχή μου...

Ζωγράφισα τα πρόσωπα τους με ροζ...
Τα χείλη τους κόκκινα...
Τα μαλιά τους ολόξανθα...
Το κορμί τους το πέρασα όλο γαλάζιο...
Έψαξα να ζωγραφίσω και την καρδιά τους...
Δεν την βρήκα...
Απλά γιατί δεν είχαν...
Έτρεξαν όλες μαζί στην θάλασσα...
Τρόμαξαν από τα χρώματα...
Αυτοκτόνησαν...

Οι εικόνες τώρα κλάινε από χαρά...
Ο ήλιος στεγνώνει το δάκρυ...
Λάμψη στην ψυχή...
χείλη εξερευνούν...
Το κορμί...[/I]

[B]Μια...
Ανάσα...
Λύνει τα μαλιά...
Ελεύθερα ψιθύριζεις...
Όπως ολάκερη είναι η ζωή σου...
Θέλω να κάνω έρωτα με τα μάτια σου...
Να ζωγραφίσω το πάθος μέσα τους...
Διαπερνόντας κάθετα την ηδονή...
Αγγίζοντας την ψυχή σου...
Απλώνοντας αγάπη...
Πολύχρωμη...
Ψυχή...
Μου...

Στέλιος Κ. [/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-11-2006