Καναρίνι

Δημιουργός: Βασίλης Ιωαννίδης, Βασίλειος Θ. Ιωαννίδης

ουδεν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ενα πουλι που κλεινεται για χρονια στο κλουβι του,
αν το αφησεις λευτερο παντα ξαναγυρνα
κι οταν ρωτας αν νοσταλγει την προτερη ζωη του,
σου απαντα πως τώρα πια δε την θυμαται πια

Εχει ξεχασει τη δροσια του δασους την αυγούλα,
τις ηλιαχτιδες που γλιστρουν μεσα απ τις φυλλωσιές,
το πρωινο ξεδιψασμα στην καθαρη λιμνουλα,
τα ερωτικα καλεσματα κι ένα σωρο χαρες..!

Κι αν λεει πως τα ξεχασε εγω δεν το πιστευω
αφου κι εγω το λαχταρω να φυγω μακρυα,
το τιποτα να προσδοκώ,τον ηλιο να πιστεύω,
μα γω να ζήσω δε μπορώ με λιγα απ τα πολλα

Μοναχα ονειρεύομαι πως ταχα κολυμπουσα
πιο πέρα ρουφαγε νερο ένα μικρο πουλι,
μια κοπελια με κοιταγε και της χαμογελουσα,
είχα καλύβα στην ακτη,μας ήταν αρκετη

Αυτα ολα τα σκεφτομουνα κι ανοιξα το πορτακι
'πέτα να φυγεις κι αμα θες,παλι ξαναγυρνας,
έχεις εδω τουλαχιστον φρεσκο καναβουρακι,
τη λευτερη τη φύση σου ομως να μη ξεχνας.

Ενα πουλι που εφυγε κι αφησε το κλουβι του
δεν ξερεις τι απεγινε κι αν εζησε καλα
μα ολοι το ζηλεύουνε,ποθουν τη δυναμη του
που βρισκεται-μα το θεο!-μεσα σε δυο φτερα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2006