κόσμος σκληρός

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρασε όλους... δεν ξέρω αν έχει συνοχή και νόημα....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πληγωμένο ήμουν γεράκι
Ήμουν άπτερο πουλί
Λίγο ζήτησα νεράκι
και μου δώσανε χολή

πέτρινη καρδιά στα στήθη
λόγια πέτρινα βαριά
κι αν γλιτώσω απ’ τη λήθη
δεν γλιτώνω απ’ τα βαθιά

απ’ τον έρωτα ένα βήμα
κι απ’ το θάνατό μου δυο
που να βρω γαλάζιο κύμα
να ανοιχτώ να ξεχαστώ
να ‘ρθει η σκέψη μου σιμά σου
παπαρούνα μου άλικη
να φιλώ τα μάγουλά σου
να μην φαίνεται η ντροπή

τι είναι η ζωή του ανθρώπου
ένα βήμα απ’ το κενό
κίτρινο λουλούδι κρόκου
που ανθίζει στον γκρεμό

τόσα δάκρυα κροκοδείλων
και μετά βαθιά σιγή
σπάνε οι δέσεις των σπονδύλων
τρέχει το κορμί στη γη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-11-2006