Ένα τραγούδι απ' της αγάπης το βυθό

Δημιουργός: echo

Καλησπέρα!!! Αναμνήσεων συνέχεια...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Μέσα στης πόλης τα στενά
καταμεσής του πουθενά
καρτερικά η μοναξιά μού στήνει ενέδρα
Κι εγώ πορεύομαι ξανά
με μια ανάμνηση παλιά
φανατικός της μες στου νου μου την εξέδρα.

Και στη σιωπή μου ν’ ανασύρω προσπαθώ
ένα τραγούδι απ’ της αγάπης το βυθό
Και τ’ όνομά σου
σαν τ’ άρωμά σου
γίνεται χνάρι που πιστά τ’ ακολουθώ.

Η θύμησή σου είναι σταθμός
ίδια η οδός κι ο αριθμός
σ’ όποιο σοκάκι αυτό το βήμα μ’ οδηγήσει
Κι αν είν’ ο δρόμος φωτεινός
σκορπά τον ίσκιο σου στο φως
αφού η καρδιά μου λαχταρά να σε κρατήσει.

Και στη σιωπή μου ν’ ανασύρω προσπαθώ
ένα τραγούδι απ’ της αγάπης το βυθό
Και τ’ όνομά σου
σαν τ’ άρωμά σου
γίνεται χνάρι που πιστά τ’ ακολουθώ.[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-11-2006