Στην καλύτερή μου φίλη

Δημιουργός: Μαρία-ʼντζελα

Αφιερωμένο στην κολλητή μου, που μετά απο 10 χρόνια φιλίας, μετακομίζει αναγκαστικά με τους γονείς της σε αλλη πόλη, μακριά μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καμιά φιλία τόσο πολύ δε μένει.
Όλες ξεχνιούνται με το χρόνο.
Εμείς όμως αληθινά είμασταν δεμένες
Τώρα που φεύγεις ματώνω...

Σε γνώρισα εντελώς τυχαία.
Σε αγάπησα και με αγάπησες.
Ξεκίνησε μια φιλία ωραία!
Μα τώρα ξαφνικά με άφησες...

Περάσαμε τόσα, θυμάσαι;
Με έμαθες πως είναι αληθινά να αγαπάς.
Μα τώρα φεύγεις, δε με λυπάσαι;
Μακριά φεύγεις, και ξεχνάς...

Τόσες πολλές όμορφες εικόνες!
Χαρούμενες, μα και λυπημένες.
Φεύγεις και με περιμένουν κρύοι χειμώνες...
Εμείς, που τόσο είμασταν δεμένες...

Δε θέλω να μείνω μόνη...
Τι θα κάνω τώρα;
Φεύγεις, και αβάσταχτοι είναι οι πόνοι...
Φεύγεις, και έρχεται η μπόρα...

Δεν έχω που να πάω.
Σε ποιόν να μιλήσω...
Τόσο πολύ σ'αγαπάω...
Σε θέλω πίσω...

Να μην πονάω θες να με πείσεις.
Μόνη προσπαθώ να επιζήσω...
Ξέρω πως δε θα γυρίσεις.
Αλλα πάντα θα ελπίζω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2004