Τριάντα χρόνια μοναξιάς και πέντε θλίψης

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγόρασα λαχείο στ’ όνομά τους
Δεν έχω που να πάω ώρες- ώρες
Μ’ αυτό το σκουριασμένο άγγιγμα τους
Σαπίζει η ζωή μου μες τις μπόρες
Τα χάδια μου τα φύλαξα χαρά μου
Μια μέρα που θα ‘ρθεις θα σου τα δώσω
Τα όνειρα δεν ζουν στα όνειρα μου
Το χθες πρέπει πρώτιστος να σκοτώσω…

Τριάντα χρόνια μοναξιάς και πέντε θλίψης
Τις Κυριακές μου τις κρατάω στο συρτάρι
Άμα μπορείς κι εσύ το δρόμο να μου δείξεις
Μάθε πως όλοι πια το πήρανε χαμπάρι
Τα μυστικά μου γίναν θέμα στις ειδήσεις
Το ίδιο πλάνο σε μια σχέση ζωντανή
Αν αποφάσισες να ψάξεις αποδείξεις
Ίσως με βρεις σε κάποια αστεία εκπομπή…

Γραμμένο με μελάνι και με αίμα
Στο μέτωπο τριγύρω απ’ της ρυτίδες
Δεν έχω περιθώριο για ψέμα
Αλήθεια που ποτέ σου δεν την είδες
Κι αυτό το σκονισμένο παρελθόν μου
Σαν άγριος καιρός με κυνηγάει
Τα θέλω και τα πρέπει στο λαιμό μου
Θηλιά που την ανάσα μου τραβάει….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-12-2006