Μελανόμορφα

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

στο Μαράκο που αγαπάει τα μελανά μου χρώματα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όπως -που λες- κάποιες φορές, κάτι θυμίζουν
κάποια τυχαία συναπαντήματα στο δρόμο
και να μην ξέρεις αν εκείνα αποφασίζουν
το γνώριμο να σου ξυπνήσουν μέγα τρόμο
ή αν κλεφτά συνωμοτεί η ακούσια μνήμη
με της ψυχής σου τη γνωστή μεροληψία
μι’ ακόμα μπλόφα ή μια νέα νεκροψία…

Αντίστροφα τα αισθήματα στο μετρονόμο.

Λέξεις καρφιά, βέλη ζωσμένα με φαρμάκι
κάνουνε κύκλους στα όνειρά σου και στοιχειώνουν
για κάθε πέταγμα λεπίδες σου χρεώνουν
τραύμα οικόσιτο γεννιέται απ’ το γεράκι
και του αλλοτινού σου βίου η περηφάνια
σε ουρανούς φθαρτούς π’ ορίζουν την ορφάνια
απέμεινε γυμνή, στον άνεμο κλαράκι.

Μ’ ασπίδα διάτρητη και τραύματα στην κνήμη
στέκεις καταμεσής στης μάχης το πεδίο
δεν επιθύμησες ποτέ δόξα ή φήμη
κι ας ήταν χαραγμένα πάνω στο αγγείο
τα μυστικά που μ’ επιμέλεια κρατούσες
ο δρόμος σου μοναχικός, στερνό το αντίο
νωπό στα χείλη το χαμόγελο φορούσες
............
άλικα χείλη απ’ το κρασί, μα συ θρηνούσες
τις πορφυρές ανταύγειες του μες το δοχείο...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-12-2006