Questionnaire sur la vie vol.2

Δημιουργός: dark lady

08.09.2003
20:45
G.V

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Που πανε τα όνειρα αφού τα δούμε;
Σε ποιόν τόπο σκοτεινό;
Που από κει κοιτούν σα 'ρθει το δειλινο,
το πόσο ψευτικα όλοι ζούμε.

Πού πάει η φωτιά, το ξύλο σαν καεί;
Οι φλόγες το κρυφτό τους πια πού παίζουν;
Σαν τη ψυχή, όταν τελειώσει η ζωή,
σαν τους ανθρώπους που τη μοίρα τους πιέζουν.

Πού πάει το σύννεφο το γκρίζο;
Και ποιόν αέρα προσπαθεί να παραβγεί;
Σαν τα ωραία άνθη που μυρίζω,
απ'την καμάρα μου όταν σιμώνει η χαραυγή

και η ευωδιά τους, στα πνευμόνια μου που μπαίνει,
βγαίνει μετά 'λαφρωνοντάς μου το κορμί.
Ποιός να 'ξερε για μένα τι σημαίνει,
η ανατολή του ήλιου το πρωι

πιο γρήγορα σαν έρχεται απ' το καθορισμένο
-ή έτσι όπως μου φαίνεται εμένα-
Της ζωής μου το παιχνίδι είναι στημμένο
και τα χαρτιά μου όλα είναι σημαδεμένα.

Ποιός έρωτα θα' ρθεί να μου χαρίσει;
Και ποιός φιλία να μου εμπιστευτεί;
Μες το μουσείο ομοιωμάτων στο Παρίσι,
στέκει η καρδιά μου σα φτιαγμένη από κερί.

Που όταν η ζέστη της αγάπης τη σιμώσει
και όταν ο Απόλλωνας κοντά της θα΄ρθει,
λιώνει και καίει όποιον μπροστά της ανταμώσει
και κάθε μέτρο αδικίας θα αρθεί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2003