Άρνηση

Δημιουργός: storm

Ζούμε για τους άλλους μέχρι να ελευθερωθούμε από αυτούς...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Διστάζω να γράψω
Σίγουρη δεν είμαι πια για τίποτα
Μέσα μου έχει ξαναξυπνήσει το απόλυτο
Ό,τι χρειάζεται για να εξολοθρευτείς
μόνος σου
Το ζάρωμα της ακατανόητης ενοχής
κάθε φορά που με βλέπεις
Το καμίνι που σου έχτισα μέσα μου
για να γίνεις στάχτη
Γιατί πια το ξέρω,
ο κόσμος είναι πλασμένος όχι από χώμα
Το χώμα είναι ζωντανό,
το νιώθεις όταν ξαπλώνεις
την άνοιξη πάνω του,
όταν βρέχει το φθινόπωρο
Ο κόσμος είναι από στάχτη
Έχω τη γεύση στο στόμα μου
Ακόμα κι όταν σε φιλάω
Γιατί δεν σ' άφησα;
Γιατί δεν έφυγα;
Εξάντλησα ενσυνείδητα τα πάντα
Να φυτρώσουν στα σκοτεινά του εαυτού μου
Να γίνουν βιώματα της απώλειας

Θυσία
Άρνηση
Συντριβή

Έρμαιο,
αρπαγμένη από νύχια που δεν είδα ποτέ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-01-2007