καποτε κι εγω ημουν παιδι

Δημιουργός: πλουταρχος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

καποτε κι εγω ημουνα παιδι
την κακια μου την εκρυβε καλα τοτε η ζωη
ενοιωθα μια απεραντη χαρα
πετουσα πανω απο την θαλασσα της λυπης με χρυσα φτερα

μα καποτε τα φτερα κοπηκαν κι εγω μεγαλωσα
επεσα στον βουρκο και χαρα αληθινη ποτε μου δεν ξανανοιωσα
ολα τα ομορφα και τα αθωα απ την ζωη χαθηκαν
πονος και αδικια στην καθημερινοτητα μου μπηκαν


επεσα αποτομα και ειδα εναν κοσμο παρανοικο
βρωμια και εκμεταλλευση παντου
κανεις να μην δειχνει για σενα ενδιαφερον
να κοιταει ο καθενας το δικο του το συμφερον

τον κοσμο αυτον εγω δεν τον γουσταρω
ειμαι μερος του το ξερω και την ευθυνη μου θα παρω
μα οσο κανω λαθη ποτε δεν θα κοιμαμαι
τα αθωα παιδικα μου χρονια θα θυμαμαι
κι αυτα θα αναζητησω
την χαμενη μου ταυτοτητα ξανα να αποκτησω
μονο ετσι αληθινα θα ζησω

οσο ο κοσμος ο βρομικος θα με πληγωνει
τοσο η επιθυμια μου θα μεγαλωνει
θα αναζητω παντα εκεινη την στιγμη
που θα ξυπνησει παλι μεσα μου εκεινο το αθωο το παιδι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-01-2007