Mια σταλιά απ'την ανάσα σου

Δημιουργός: nickperakis, Νίκος Περάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι ύστερα,
ανάβουν τα φώτα της σκηνής,
κι η νύχτα δύει,
προβαίνοντας σ'αποκαλύψεις...

Πανώριες μουσικές ρέουν γλυκά,
τα χρώματα απόκτησαν βελούδινες υφές
κι οι λέξεις κυλούν
ανάμεσα σε υγρά χείλη,
φωτίζοντας τις μέρες μου.....

Αγάπη θα'ναι,
τούτο το ψυθίρισμα π'ακούγεται,
λαξεύοντας τις πέτρες πόντο-πόντο,
χαράζοντας αρχικά σε δέντρα,
αναζητώντας απλωμένο χέρι ν'αγγίξει...

Βαθειά μες'στης καρδιάς σου
το απέραντο καταφύγιο,
μικρός κουρσάρος μπήκα εγώ,
κι εσύ ένας ήλιος!!

Νερό απ'τα χείλη σου γύρεψα να πιω,
τον χτύπο της καρδιάς σου ,
μέσα μου βαθειά να φυλακίσω..
Και μια σταλιά απ'την ανάσα σου.....

Νίκος Π.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2007