ανικανότητα

Δημιουργός: άχρωμη πινελιά, ιωάννα

μόλις ανθίσει ξανά η καρυδιά , θα γεννηθώ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Ήσουν ένα αστείο μέσα σε μια τραγική πραγματικότητα...
μια ευαισθησία λουλουδιών!
Ένας εκθαμβωτικός ήλιος με μάυρα φτερά...
Πονάς, ενώ συνάμα μου χαμογελάς
κλεισμένος μες στον λευκό σου πύργο...
οι αρτηρίες της λογικής μου έχουν καταρρεύσει!
Το αίμα σου με φώτισε
κι ένα ημερολόγιο ξεκίνησε να γράφεται...
Άραγε θα βαρεθώ να σκέφτομαι ποτέ?
Μάλλον θα γίνει συνήθεια και πάλι..
Δεν πρέπει να πέσω στην παγίδα...
ξέρω να πλέκω ...
γι αυτό θα ματώσουν τα χέρια μου στις τσουκνίδες!
γνωρίζω τον δρόμο μου...
μα δεν τον επιλέγω!
Δεν ξερω γιατί..
προφανώς έχω δικά μου θέλω...
όλοι έχουν!
Είναι ικανοί όμως να πεθάνουν γι αυτά?
Ρυτίδιασε η καρυδιά έξω από το σπίτι μου...
Φοβάμαι ότι δε θα ανθίσει ξανά!
Τσιμεντένιες δηλώσεις καρδιάς
κι ασβεστωμένες επιθυμίες υποβόσκουν σε ουράνεια εδάφη...
Δεν μπορείς να με καταλάβεις!
Θα σκέφτεσαι πάντα με το δικό σου τρόπο...
άλλωστε γι αυτο γεννήθηκες!
Δε θα μακολουθήσεις!
Ίσως να το κάνω εγώ...
μαρέσει να πετάω, κρίμα που όμως δεν το τολμώ!
Ίσως να ναι κι η πρώτη φορά που το παραδέχομαι...
Αισθάνομαι ανίκανη να αγαπήσω ξανά...[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2007